Ole Anton Bieltved skrifar ákall til sósíalista í Fréttablaðið í dag um að gera kröfu um að taka upp Evru á Íslandi. Þá lækki vextirnir niður í 1.5%
Skuldar hann sjálfur svo mikið á íslenskum vöxtum að hann vill fá 1.5 % vexti á Evruskuldir í stað krónuskulda?
Fyrir hrun gátu allir fengið lán í hvað a mynt sem var á ca 2-5 %. Svo kom gengisfallið og allar skuldir tvöfölduðust en kaupið ekki.
Framhjá þessu öllu skautar Ole Lokbrá auðvitað. Því fyrst þarf Ísland auðvitað að ganga í ESB og svo að taka upp EVRU. Sem Íslendingar vilja ekki. Annars gætum við trúlega auðveldar tekið upp Bandaríkjadal sem mynt ef hann endilega vill skipta út krónunni enda miklu alþjóðlegri mynt en Evran.
En hvað hefði gerst í hruninu ef við hefðum ekki haft krónuna til að fella? Hvar værum við þá miðað við Grikkland til dæmis?
Er hann að skora á Sólveigu Önnu að semja um kaup í erlendri mynt? Er það ekki svipað og verðtrygging? Og á hvaða gengi verður þá samið? Á hvaða gengi ætlar hann að skipta eignum og skuldum almennings í landinu?
Af hverju ekki að leyfa öllum að taka lán í erlendri mynt eins og var hérlendis fyrir hrun? Nú er það bannað. Vill Ole það?
Eftir traustleika viðskiptamanna fá menn vexti í Þýskalandi. Meðal viðskiptabjálfi getur búist við 10-20 % vöxtum í Deutsche frekar en 1.5 % sem hugsanlega stórfyrirtæki geta fengið í stöku tilfellum. Stöku illa stödd flugfélög reyna að bjóða 9 % sem þau fá samt ekki. Hvað skyldi Ole borga sjálfur í Þýskalandi?
Er Ole ekki frekar alþjóðlegur Evrubjálfi að skrifa svona um gersamlega óraunhæfa hluti sem innlegg í kjarasamninga á Íslandi?