kom til mín í morgun þegar ég svaf á mitt græna. Hann var nógu skýr til að ég myndi hann þegar ég vaknaði.
Í honum er ég staddur þar sem verið er að skipta ráðherraembættum í nýtti ríkisstjórn. Bjarni Benediktsson er búinn að fá 5 embætti til að deila meðal sinna manna en ég fæ ekki boð um hvernig hann muni skipta þeim. En ég þykist vita að Katrín Jakobsdóttir sé forsætisráherra en það er eitthvað verið að karpa um hvort Steingrímur Jóhann eða Svandís Svarsdóttir séu hinn af tveimur ráðherrum. Ég hallast samt að Svandísi.
En svo kemur það óvænta. Sigurður Ingi er einn af þremur ráðherrum Framsóknar og svo Lilja Alfreðsdóttir. En svo verð ég hissa. Sigmundur Davíð er þriðji ráðherrann. Það virðist vera að þingflokkur Miðflokksins sé genginn í þingflokk Framsóknar í heilu lagi.
Ég er steinhissa auðvitað en þegar ég þykist hugsa málið þá er ég bara ánægður. Ég hef nefnilega alltaf dálitla trú á Sigmundi Davíð til skynsamlegra verka. Og hversvegna væri þetta ekki góð niðurstaða fyrir alla í þessum draumi? Óbreyttur flokkafjöldi.
En svo vaknar maður víst af af öllum draumum.