Það virðist vera hægt að drepa fólk með öðru en með byssum. Það virðist bara vera að kaninn grípi til byssunnar á undan öðrum verkfærum. Kannski arfleifðin sem við þekkjum úr kábojmyndunum.
þessi mynd sýnir morðatíðni
Þessi mynd sýnir byssueign
Það er ekki greinilegt sambandið á milli byssueignar og morðatíðni né heldur að menn noti byssur meira en aðrar græjur til að fremja ódæði sín með.
Þessi morðingi frá Texas fékk að kaupa riffil þrátt fyrir ofbeldissögu sína sem varð til þess að flugherinn sem rak hann úr herþjónustu með skömm, kúðraði því sem honum bar skylda til að gera sem var að tilkynna hann til FBI. Þess vegna fékk hann að kaupa skotvopnið sem hann hefði annars ekki fengið að gera. En auðvitað hefði hann komist yfir verkfærið öðruvísi. Það er allstaðar hægt að ná í drápstól ólöglega sem sýnir að þessar skráningar hægja kannski verulega á dreifingu þeirra en fyrirbyggja hana ekki. Hryðjuverkamenn geta venjulega náð í sprengiefni hvar sem er því miður. Það virðist vera að gagnagrunnur á heilbrigðissviði eins og Kári klári ætlaði að smíða hefði verið gagnlegri til að finna hættulega einstaklinga hefði hann verið samhæfður sakaskrá og Kleppsvistarskrá heldur en einhver byssuleyfi. Þetta persónuverndarkjaftæði er löngu komið út í öfgar. Það er ekkert einkamál að vera geðveikur ofbeldismaður eða barnaníðingur, með næmi fyrir mislingum eða lömunarveiki vegna andstöðu við bólusetningar, með smitandi berkla, aids eða eitthvað.
Góðafólks-dellan með andstöðu við allt mögulegt á ímynduðum grunni persónuréttinda bara gengur ekki lengur með tilliti til samábyrgðar fólks þegar kemur að byssudrápum og morðum.