er það sem borið er á borð fyrir kjósendur í ljósvakamiðlunum.
Svo segir í Morgunblaðinu:
"Það hefur ekki verið mælt hversu vel háttvirtir kjósendur, eins og við heitum öll þessar vikurnar, fylgjast með því sem á borð er fyrir þá borið.
Frambjóðendur mæta í 10 manna kippum í útvarp og eru allir spurðir um það sem „stjórnandinn“, sem frambjóðendur hafa ekkert að segja um hver sé, telur nauðsynlegt að fá upplýst. Það er oftar en ekki helst aukaatriðin.
Engin raunveruleg umræða á sér stað, hvað þá eitthvað sem kalla mætti kappræður eins og það hét forðum tíð. "
Það eru einhverjir ókosnir sjónvarpsfréttamenn sem slá taktinn í stjórnmálum? Hvaða skoðun hefur háttvirtur frambjóðandi á því hvað fréttamaður vill vita?
Man enginn eftir því þegar Davíð Oddsson hleypti vinstra liðinu í bál og brand í sjónvarpinu í gamla daga og þeir fóru að hnakkrífast hver við annan?
Sjáið þið bara, þeir koma sér ekki saman um neitt sagði Davíð og vann Borgina.
Núna?
Mér finnast þessir sjónvarpsþættir bara vera farsar með ókeypis skemmtikröftum.
