virðist vera gæluverkefni Bjarna Benediktssonar.
Hann vill að núlifandi Íslendingar skattleggi sig til að borga eitthvað sem næsta kynslóð þarf kannski óvænt að borga. Icesave lll eða eitthvað annað snjallræði eða skyndiáfall?
Af hverju eigum við núlifandi Íslendingar að fara að taka okkar peninga og leggja þá í banka til þess að einhverjir stjórnmálaskúmar framtíðarinnar sem við ekki þekkjum geti tekið þessa peninga til sín og ráðstafað í eitthvað sem við hvorki þekkjum, né höfum unnið til eða orsakað á nokkurn hátt?
Mér finnst þetta vera órökrétt hugsun. Hefur ekki hver kynslóð lifað í þessu landi sínu lífi og skilið verk sín, góð eða slæm, eftir fyrir næstu kynslóð til að erfa?
Skuldaði kynslóð Jón Sigurðssonar okkur Hrunverjum eitthvað siðferðislega þegar einhverjum fannst mál að borga Icesave? Verða ekki Kúba norðursins eftir ískalt mat á greiðsluskyldunni?
Af hverju skuldum við núlifandi Íslendingar einhverjum ófæddum Íslendingum eða aðfluttum flóttamönnum seinna á öldinni fyrir þeirra asnaspörk eða síldarleysi sem dynur yfir 2080? Fáum við einhverja hlutdeild í þeirra hagsæld?
Landsvirkjun verður skuldlaus eftir 4 ár með eigið fé uppá 400 milljarða og hagnað uppá 60 milljarða. Skiljanlega klæjar ýmsa í puttana við þá tilhugsun.
Af hverju eigum við ekki að nota þetta fé til að bæta líf okkar kynslóðar sem höfum byggt upp Landsvirkjun? Laga vegina, spítalana, skólana?
Af hverju eigum við að afhenda þetta fé með fórnarkostnaði til einhverra fjármálasérfræðinga til að spila með erlendis?
Af hverju er ekki lífið einmitt núna en ekki í framtíðinni?
Vantar ekkert einmitt núna í dag?
Hrunið, Icesave og tap lífeyrissjóðanna erlendis er ekki gleymt. Fyrstu kannanir benda til þess að mikill meirihluti þjóðarinnar taki ekki undir hugmyndir Bjarna um Þjóðarsjóð.