gýs upp hjá vinstra liðinu með nokkuð reglubundnum hætti.
Þegar ég las eftirsjá Guðmundar Steingrímssonar í Fréttablaðinu og horfði á myndina af Þorvaldi Gylfasyni í Salsa dansinum um í tilefni stjórnarskráruppkasts hans þá anda ég feginsamlega yfir því að þjóðin skuli hafa frelsast frá bullinu sem þessir menn sendu frá sér á þessum tíma. Langhund þar sem eitt og annað rak sig á annars horn og gæti síst af öllu verið grunnur að þjóðarsátt.
Engum meðalsnotrum mönnum gæti dottið í huga að það eigi að semja stjórnarskrá með þeim hætti að smala saman allskyns liði af götunni og fara að semja ritgerð í gagnfræðaskólastíl. Halda það að slík moðsuða geti orðið grundvöllur þess að leysa af hólmi hina þróuðu stjórnarskrá frá 1944 sem þjóðin samþykkti nær samhljóða.
Ég er þakklátur fyrir að hafa sloppið frá þeim vinstri bullukollum sem skiluðu þessu úrelta plaggi af sér fyrir sjö árum. Vonandi fer skrifum þessa skúffaða fólks yfir afdrifunum að linna, svo leiðigjarnar endurteknar staðreyndafalsanir þeirra um þjóðaratkvæðagreiðsluna eru.
Könnun meðal þjóðarinnar sýnir glöggt að fólk er ekki andvaka yfir stjórnarskrármálinu eins og þetta andsetta vinstra fólk sem Þorvaldur og Guðmundur eru bestu dæmin um.
Því sem áfátt kanna að vera í okkar stjórnarskrá mætti sjálfsagt breyta í víðtæku samstarfi meðal þjóðarinnar en ekki bara eftir pípum Samfylkingarinnar og VG. En stjórnarskrá er eitthvað sem virðist ekki vera í forgangi í hugum fólks og því verður sjálfsagt langt í að eitthvað verði gert. Sem betur fer líklega.
Alla vega gæti ég trúað að takmörkuð eftirspurn sé eftir leiðsögn vinstri spekinga á borð við þá Þorvald og Guðmund í þessu stjórnarskrármáli þegar óleyst framfaramál bíða hvert sem augað eygir.