er orðinn einkennisfugl höfuðborgarsvæðisins. Og í Bláskógabyggð sá hann til þess síðasta ár að mófuglar sáust ekki mikið þar um slóðir.
Mér var sagt niðri við Reykjavíkurtjörn í gær, að andarungar sæjust orðið ekki á Tjörninni. Aðgangurinn í Sílamávinum yfirgengur allt annað við Tjörnina þegar fólk vill skoða sig um.
Gísli Marteinn vildi gera eitthvað í þessu þegar hann var Borgarfulltrúi, sem hann er ekki lengur. Þar með búið? Sílamávurinn, þessi fallegi og hæfi ræningi, virðist óáreittur búinn að leggja Tjörnina undir sig.
Hefur enginn áhuga á að koma þessu í betra jafnvægi? Hætta að fóðra fuglinn eins og gert er sumstaðar?
Eða viljum við bara hafa Sílamávinn einan til yndisauka á vorinu?