var hjá Sjálfstæðisflokknum í Kópavogi nú í morgun.
Enn eitt skiptið var enginn sérstakur ræðumaður heldur ræddu flokksmenn saman um stjórnmálin og málefni flokksins.
Margt bar á góma um haustkosningar, sem flestum líst illa á, Landsfund og prófkjör sem fundarmenn studdu nær einróma.Það er baráttuhugur í fólkinu, ungum sem öldnum.
Einn ræðumanna bað flokksmenn að íhuga hvað það gæti verið sem gerði það að verkum að nærri helmingur flokksmanna ætlar ekki að kjósa hann samkvæmt skoðanakönnunum. Hvað það væri sem orsakaði þetta? Væri það hugsanlega af því að okkur hefði mistekist að halda fram grunngildum flokksins? Við værum föst í dægurmálunum en gleymdum undirstöðunni? Því sem flokkurinn hefði verið stofnaður til að vera 1929? Við gleymdum sjálfstæðisstefnunni vegna málamiðlana?
Þegar maður hugsar um það þá er þetta áreiðanlega rétt. Við Sjálfstæðismenn erum ekki að koma boðskapnum til skila til fólksins. Það sér í okkur eitthvað allt annað en við erum. Það veit ekkert um flokkinn eða um hvað hann var stofnaður eða fyrir hvað hann stendur. Áróðursvél kratanna og RÚV malar dag og nátt við álygar og rangupplýsingar án þess að flokkurinn beri hönd fyrir höfuð sér.
Við gamlir flokkshestar höfum gælt við þá hugmynd að gefa út reglulegt flokksblað sem færi um allt land. Þar myndu okkar forystumenn og aðrir tala beint við almenning í landinu ótruflaðir af frammíköllum andstæðinganna. Sækja fram en ekki liggja í vörninni. Við höldum því fram að þetta getum við gert með velvilja stuðningsmanna flokksins án þess að við þurfum að veðsetja Valhöll frekar en orðið er.
Við trúum því að fólk muni átta sig á því hvað það er sem Sjálfstæðisflokkurinn vill eins og hann Birgir Kjaran skýrði í bókum sínum um félagslegan markaðsbúskap, eign fyrir alla, gjör rétt þol ei órétt og stétt með stétt.
Við trúum því að fólkið muni leggja við hlustir þegar efndir fylgja orðum. Það muni trúa þegar flokkurinn fylgir landsfundarályktunum. Það muni sannfærast þegar forystumenn hafa endurnýjað umboð sín á landsfundi. Okkur gömlu strumpunum finnst að það væri engu til hætt að reyna þetta. Allavega betra að reyna heldur en að láta reka sofandi að feigðarósi eins og nú er gert í áróðusrsmálum flokksins.
Svo er hið nýja og unga lið í flokknum sem segir að blaðaútgáfa sé bara gamaldags atlaga að regnskógunum. En les sjálft Fréttablaðið, DV og Fréttatímann sem eru gegnsýrð af áróðri vinstra gengisins. Það sem gildi í dag sé bara fésbókin og það allt. Svo auðvitað verður bara ekkert gert og við skíttöpum kosningunum til Pírata af því að við rökræðum ekki eða hökkum niður bullið úr þeim eða krötunum.
Það er samt allstaðar áróðursleg óskastaða. Ríkisfjármálin og efnahagslífið standa betur en nokkru sinni fyrr. Ríkisstjórnin er sterk af verkum sínnum. Vinstra liðið er með allt niðurum sig í Reykjavík þar sem það ræður öllu. Reykvíkingum svíður niðurlæging borgarinnar í höndum Dags Bé,EssBjarnar og Halldórs Pírata. En Sjálfstæðismenn þar virðast ekki ná vopnum sínum né eyrum fólksins.
Við Sjálfstæðismenn virðumst ekki skilja að við eigum við ofurefli í áróðri að etja um þessar mundir. En við virðumst vera of hræddir til að berjast og of feitir til að flýja eins og einn fundarmanna orðaði það um stöðu flokksins í áróðursmálunum.
Við þökkum fyrirlesara dagsins fyrir að mæta ekki á fundinn.En þetta var samt skemmtilegur fundur hjá Sjálfstæðismönnum í Kópavogi í morgun og hreinskilnar umræður um flokksmál eru löngu tímabærar og mættu jafnvel bergmálast lengra inn í kalkaðar grafir aðgerðaleysins.