var sagður hafa komið fyrir hljóðnemum í svefnherbergi Martins Luther King og tekið upp kynhegðun hans og athafnir í langan tíma. Það kvisaðist að karlinn væri með skrautlegasta móti í rúminu. James Earl Ray kom í veg fyrir að þetta yrði notað í stjórnmálalegum tilgangi.
Er ekki ástæða til að okkar vinsælustu fjölmiðlamenn athugi hvílík gullnáma það gæti orðið að fara svipaða leið? Gætu Marvin Mökkurkálfi og hans nótar ekki aldeilis komist í feitt í gegn um svefnherbergi Alþingismanna? Er hvort sem er nokkuð til lengur sem flokkast sem friðhelgi einkalífs Alþingismanna?
Á ekki allt að vera opið og uppi á borði? Frygðarstunur foringjanna gætu orðið efst á vinsældalista lista þess sem væri hægt að lýsa í okkar fremstu fjölmiðlum eins og Stundinni og DV? Fást ekki núna til dæmis sjálfvirkar örsmáar videóvélar sem hægt er að planta hvar sem er sem taka upp í hálfan mánuð óslitið? Framhaldssögur gætu haldið athyglinni og selt úrvals fjölmiðlafréttir lengi?
Áfram vaskir fréttamenn og uppljóstrarar í stíl J. Edgars Hoover.