er að birta grein eftir Björn Leví á miðopnu sinni eins og í dag, þar sem hann rekur orsakir hrunsins og eftirköst til þess að hann og hans sjónarmið hafi ekki fengið að ráða för í aðdraganda hrunsins og úrvinnslu þess.
Það er stórfurðulegt að menn skuli skrifa svona greinar sem ekki voru af barnsaldri þegar atburðirnir gerðust né komnir til nokkurs þroska þegar atburðirnir voru að baki og úrvinnslan stóð yfir.
það er slæmt að Morgunblaðið virðist ekki gera neinar lágmarkskröfur þegar það er að birta greinar eftir lægstu samnefnara stjórnmálamanna á miðopnu sinni lesendum til lítillar skemmtunar og blaðinu til minnkunar.
