og vera hagkvæm fyrir báða aðila, seljanda og kaupanda. Ekki þvinguð fram með hótunum.
Ég held að best sé að hafa frjálst verðlag og viðskipti með gjaldmiðla sem annað. Verð á krónunni eru bara viðskipti, góð fyrir almenning í bílakaupum og innkaupum þegar fleiri sent fást fyrir krónuna en verra fyrir túristabúllurnar og 40 dollara plokkfisksalana.
Vaxtakostnaður ræðst bara af framboði og eftirspurn. Ef norsk húsnæðislán eru miklu hagstæðari en verðtryggð Íbúðalánasjóðslán nú þá leita menn eftir láni í norskum krónum.Fjármálakerfið á að vera alþjóðlegt en norska innanríkis-og niðurgreiðslupólitík ráðum við auðvitað síður við.
Varðandi EES og hótanirnar um að ESB leggi tolla á fiskinn okkar ef við ekki hlýðum öllu sem þeir segja, þá finnast mér að slík viðskipti sem eru gerð meðan samningsaðilinn miðar á þig byssu heldur ógeðfelld. Viðskipti eiga að hafa kosti fyrir báða aðila. Að halda því fram að þetta ástand séu kostir EES samningsins finnast mér heldur haldlítil rök. En það skilja íslenskir stjórnmálamenn líklega seint sem trúa á paragröff samin af öðrum þjóðum.
Viðskipti eiga almennt að vera frjáls á jafnréttisgrunni og innkaupaaðilinn á að sækjast eftir því að gera samninga við geðfelldan seljanda og þar eiga menn ekki sífellt að vera með hundshaus.