er það kallað þegar menn eru of fljótir að gleyma nýliðinni biturri reynslu.
Jón Baldur Lorange rifjar eftirfarandi upp:
" Það fennir fljótt yfir sporin í stjórnmálum - í huga okkar kjósenda.
Eru ekki allir búnir að gleyma allsherjarráðherranumSteingrími J. Sigfússyni og umhverfisráðherranum Svandísi Svavarsdóttur í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur 2009-2013. Eða Árna Páli Árnasyni, sem er helst þekktur fyrir setningu Árna Páls ólaganna sem gáfu veiðileyfi á hundruð fjölskyldna í landinu, sem börðust í bökkum eftir fjármálahrunið?
Og hvað er langt síðan Vinstri grænir sögðu aldrei ESB fyrir alþingiskosningar, en voru svo búnir að skrifa upp á aðildarumsókn að Evrópusambandinu korteri eftir kosningarnar? Eru bara 8 ára síðan? Getur það verið?
Nú, eða heilögu Jóhönnu sem ætlaði að segja verðtryggingunni og skattsvikurum stríð á hendur, eða gerði svo ekkert í þeim málum þegar hún var komin í forsætisráðuneytið?
Og voru það ekki vinstri flokkarnir í hreinu vinstri stjórninni 2009-2013 sem ætluðu að tryggja sanngjarna gjaldtöku fyrir afnot af fiskveiðiauðlindinni, þannig að fleiri fengju notið hennar en fáir útvaldir? Í fjögur ár gerðist heldur ekkert í þeim málum. En auðvitað var þetta allt vondum sjálfstæðismönnum að kenna. Líka framsalið og lögin um veðsetningu aflaheimilda á sínum tíma.
Og ekki skulum við gleyma skjaldborginni um heimili landsmanna sem vinstri flokkarnir lofuðu að reisa fyrir alþingiskosningarnar 2009, en reistu í staðinn skjaldborg um hrægammasjóði.
Og Icesave samningarnir börnin góð. Það er ekki laust við að það fari ískaldur hrokkur um mann við tilhugsunina, ef Steingrímur og Svavar hefðu borið sigur úr býtum. Þá væri hér grískur veruleiki.
Og svo voru það skattahækkanirnar sem komu eins og á færibandi út úr stjórnarráðinu. Gleymum þeim ekki.
Læt þetta nægja að sinni af upprifjun og hef örugglega gleymt fjölmörgu í þessari upptalningu.
Hollt að hafa þetta í huga í kjörklefanum."
100 skatta hækkaði Steingrímur Jóhann í sinni ráðherratíð. Halda menn að lífskjör almennings muni batna með endurupptöku sykurskattsins og fleira í þeim dúr eins og Katrín Jakobsdóttir hefur boðað berum orðum? Mun stóraukin sertæk skattheimta á sjávarútveginn stuðla að uppbyggingu í greininni? Munh raforkuverð til almennings lækka við skattlagningu Landsvirkjunar?
Nú er ekki nein Icesave vá yfirvofandi. En Svandís er ekki komin til að styðja við virkjanir á Vestfjörðum eða stóriðjuuppbyggingu í fiskeldi þar eða annarsstaðar á landinu. Brosið á Katrínu er ekki sama og það sem Svandís og Steingrímur Jóhann hyggjast framkvæma.
Vonandi hugsa menn sitt ráð um framtíðina í stað þess að láta tilfinningamál sín ráða. Heildarstefnan er þýðingarmeiri en hvað manni finnst um einstaka menn. Það gildir jafnt um Bjarna Benediktssson og Katrínu Jakobsdóttur. Hverju eru þau líkleg til að koma í framkvæmd og halda menn að þau séu ein í framboði?
Fuglsminni er ekki farsælt ef rifja á upp gerðir síðustu vinstri stjórnmar og ráðherra hennar sem nú eru tvíefld á leið í Stjórnarráðið á ný.