Ólafsson arkitekt skrifar þarflega grein í Mogga í dag. Fyrir kommatittina sem ekki lesa Mogga af trúarástæðum þá er ástæða til að vekja athygli á því hvert aulastefna Borgarstjórnarmeirihlutans er að leiða höfuðborg landsins í boði Píratans Halldórs Auðars Svandssonar sem heldur skipulagsstefnu Hjálmars Sveinssonar Highschool-Graduate frá USA og aðalskipulagsfræðings Reykjavíkurborgar og Dags Bergþórusonar í gildi.En eyðibýlastefna þeirra kumpána er að rústa höfuðborgarhlutverki Reykjavíkur sem mun taka langan tíma að endurheimta.
Gestur Ólafsson skrifar:
"Undanfarna áratugi hefur þróun höfuðborgarinnar okkar verið með dálítið sérstökum hætti. Þau atriði sem áður gerðu Reykjavík að óumdeildri höfuðborg landsins voru meðal annars gott stofnbrauta-, samgöngu- og flutningakerfi auk þess sem helstu sérfræðingar landsins, stofnanir, stjórnsýsla og höfuðstöðvar fyrirtækja áttu þar heimili. Upp úr því var lagt að hjá Reykjavíkurborg störfuðu helstu sérfræðingar landsins og þar var líka helsta miðstöð sérhæfðrar verslunar og þjónustu.
Síðan fór að fjara undan þessari stöðu borgarinnar bæði vegna aðgerða og aðgerðaleysis ráðamanna borgarinnar og Alþingis. Sem dæmi má nefna að Suðurlandsvegur, sem átti að tengjast bæði Reykjanesbraut og Kringlumýrarbraut, var sveigður niður á Vesturlandsveg og Ártúnsbrekku án þess að nokkuð kæmi í staðinn. Sundabraut, sem hefði opnað fyrir þróun borgarinnar til norðurs og hefði átt að hafa verið lögð fyrir mörgum áratugum, var einfaldlega ekki lögð þótt hún hefði opnað fjölbreytta möguleika borgarinnar og gert hana aðgengilegri fyrir sveitarfélög á Vesturlandi. Afleiðingin hefur ekki látið á sér standa. Það er ástæða fyrir því að forráðamenn IKEA ákváðu að flytja starfsemi sína úr Reykjavík í Garðabæ. Fyrirtækið Costco vill líka vera þar og nýverið flutti Íslandsbanki líka höfuðstöðvar sínar úr Reykjavík í Kópavog, svo nokkur dæmi séu nefnd. Mörgum ungum og öldnum Reykvíkingum finnst líka vænlegra þessi árin að reyna að koma sér upp þaki yfir höfuðið í aðliggjandi sveitarfélögum en í Reykjavík.
Nú kann vel að vera að stefna ráðamanna í Reykjavík sé að reyna að hemja anda framkvæmda og framfara í flösku þráhyggju og þröngsýni, eins og anda Aladdíns, en viðbúið er að fólk og fyrirtæki sem finnst að sér þrengt leiti þá bara á gjöfulli slóðir.
Um þetta hafa Reykvíkingar lítið að segja því skipulagsvaldið er jú í höndum sveitarstjórnarmanna, a.m.k. í orði kveðnu. Íbúar Reykjavíkur fá bara að borga reikningana sína og bíða í umferðarteppunum og fara á mis við þá möguleika sem gott, faglegt skipulag hefði getað opnað. Við Íslendingar erum þó rukkaðir fyrir hátt á fjórða hundrað milljónir í skipulagsgjald á ári og fyrir þá upphæð gætum við fengið talsverða vinnu fyrir vel menntaða sérfræðinga í skipulagsmálum, þótt brjóstvitið sé líka alltaf yndislegt.
Nútímaskipulag er orðið, ef vel á að vera, talsvert viðameira og flóknara en fallegar teikningar af marglitum húsum með grasþökum - að þeim annars ólöstuðum. Vel meinandi ráðamönnum er auðvitað frjálst að trúa hverju sem þeir vilja en kannski átta Reykvíkingar sig á því þegar lengra verður liðið á 21. öldina og þegar þeir fá reikninginn hvaða tækifæri hafa farið í súginn. Við ættum samt ekki að þurfa mörg Vaðlaheiðargöng til þess.
Í grundvallaratriðum snúast þessi mál um það hvernig við sem samfélag getum sett okkur skynsamleg, framkvæmanleg markmið og hvernig við getum best notað takmarkaða fjármuni, þekkingu og tíma til þess að ná þeim. Þannig raunhæf stefna eða skipulag verður samt ekki til af sjálfu sér og hún á lítið skylt við þau villuljós sem margir ráðamenn hafa elt undanfarna áratugi.
Við getum samt ennþá í sameiningu losað um tappann í þróun Reykjavíkur, bæði til norðurs og suðurs yfir Skerjafjörð, og horft á þessi mál með opnum, ferskum augum. Mikilvægur þáttur í þannig stefnu gæti verið að leggja Sundabraut sem fyrst og þar með grunn að fyrirtækjum framtíðarinnar og stórkostlegri íbúðarbyggð með útivistarmöguleikum bæði til lands og sjávar. Með þessu væri líka hamin hækkun íbúðaverðs í grónum hverfum borgarinnar. En þannig stefnubreyting vex ekki á trjánum og hugsanlega er þessi tappi ekki bara efnislegur heldur líka huglægur.
Það er allt of auðvelt fyrir ráðamenn að hengja sjálfa sig og okkur í áratugagamlar vondar ákvarðanir sem fullyrt er að séu óumbreytanlegar, en svona fersk, fagleg stefnumörkun er algerlega nauðsynleg ef við viljum nýta þá möguleika vel sem Reykjavík og reyndar Ísland allt hafa enn upp á að bjóða."
Það þvælist fyrir mér hvort það sé virkilega fræðilegur möguleiki á því að Reykvíkingar muni endurkjósa meirihlutann sem nú ræður Reykjavík? Ef það gerðist þá verður það aðeins Sjálfstæðisflokknum að kenna. Hann hefur þá ekki boðið upp á neinn sannfærandi valkost annan.
Hvað ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að bjóða upp á í komandi kosningunum í Reykjavík? Ætlar flokkurinn að verða aufúsugestur í kjörklefanum?
