skrifar afbragðsgrein í Mbl. í dag sem lýsir því glögglega hvað því fylgir að kjósa stjórnmálafitlara til æðstu embætta í stjórnmálum landsins.
Gústaf skrifar svo:
"Á undanförnum árum hefur fámennur en há- vær hópur fólks, sem fer fram með slagorðið „No Borders (engin landamæri), ítrekað reynt að koma í veg fyrir að ólöglegum innflytjendum sé vísað af landi brott. Hópurinn boðar reglulega til mótmæla gegn því að lögregla framfylgi löglegum ákvörðunum yfirvalda. Skiptir þá ekki máli þótt mótmælendur megi telja á fingrum beggja handa, því vitað er að fjölmiðlar munu segja fréttir af mótmælunum og mæta samviskusamlega á vettvang atburðanna. Slíkar fréttir helgast tæplega af áhuga manna á mótmælunum, heldur miklu frekar af áhuga fjölmiðla á viðbrögðum alþingisog embættismanna við slíkum mótmælum.
Þegar sagðar eru fréttir af þessum toga er málflutningur iðulega í höndum lögmanna hinna ólöglegu innflytjenda, sem fá greitt fyrir úr vasa okkar skattborgara og í því sambandi erum við ekki að tala um neina „vasapeninga“, heldur stórfé. Nýlega var upplýst að lögfræðikostnaður ríkisins vegna hælisleitenda hlypi á rúmlega 174.000.000 kr. frá árinu 2014 til loka apríl 2016. Þá er ótalinn kostnaður vegna húsnæðis, framfærslu og heilbrigðisþjónustu o.s.frv.
Þessum fjármunum verður ekki eytt tvisvar. Tilraunir ná- grannalanda okkar enduðu með ósköpum Krafa þessa fólks er sú, að eftirlit á landamærum Íslands verði lagt niður og að stjórnvöld hætti að styðjast við reglur ESB, sem fjalla um í hvaða landi skuli leyst úr hælisumsóknum (Dyflinnarreglugerðin).
Eðlilega hefur stærstur hluti þjóðarinnar hrist hausinn yfir þessum kröfum, þótt enginn viti hve margir myndu vilja sækja hér um hæli. Þeir eru þó án nokkurs vafa fleiri en við ráðum við. Og þótt við lifum ekki öll við allsnægtir telja hælisleitendur að íslenskt velferðarkerfi sé eftirsóknarvert og að hér drjúpi smjör af hverju strái, á þeirra mælikvarða.
Þær kynslóðir Íslendinga sem byggt hafa upp velferðarkerfið vita hins vegar að það þolir ekki að á skömmum tíma streymi hingað þúsundir manna sem útvega þarf húsnæði, framfærslu, menntun og heilbrigðisþjónustu.
Samfélagstilraunir af þessum toga hafa sem kunnugt er endað með ósköpum í nágrannalöndum okkar og stjórnmálamenn eru að bregðast við. Skiptir þá ekki máli þótt um miklum mun fjölmennari samfélög sé að ræða. Hvort tveggja Svíar og Þjóðverjar gáfust upp á síðasta ári. Ekki var unnt að bjóða öllum þeim einstaklingum húsaskjól, sem sóttu þar um hæli og enga vinnu var að fá fyrir mikinn fjölda þeirra.
Svíar neyddust þess vegna til þess að taka upp landamæraeftirlit að nýju. Sama gerðu Danir. Þá höfðu Þjóðverjar forgöngu um að semja við Tyrki um að þeir flóttamenn sem koma austan að verði áfram þar. Óþarft er að rekja þau skelfilegu áhrif sem þessar samfélagstilraunir hafa haft á öryggi almennings í Evrópu.
Píratar vilja gera sína eigin tilraun Nú hefur það gerst, að Helgi Hrafn Gunnarsson, þingmaður Pírata, hefur lagst á sveif með fólkinu í „No Borders“. Helgi Hrafn vill að íslensk stjórnvöld hætti að styðjast við Dyflinnarreglugerðina og að öll mál hælisleitenda verði tekin til efnislegrar meðferðar. Ástæðan sem Helgi Hrafn gefur upp er sú að það kosti svo mikið að hafna umsóknum hælisleitenda. Á
ður en fylgi Pírata tók að rísa hefði þjóðin hrist hrausinn yfir þessari afstöðu Helga Hrafns með sama hætti og hún hefur hrist hausinn yfir kröfum þeirra sem æpa „engin landamæri“. Í ljósi þess fylgis sem Píratar mælast nú með í skoðanakönnunum verður hins vegar að taka afstöðu Helga Hrafns alvarlega.
Fullyrða má að hugmyndir hans um að kasta Dyflinnarreglugerðinni fyrir róða eiga sér ekkert fylgi meðal þorra Íslendinga. Í síðasta mánuði var nær fjórða hvert mál af tíu afgreitt á grundvelli Dyflinnarreglugerðarinnar. Hugmyndir Helga Hrafns gætu því valdið því að taka þyrfti efnislega afstöðu til nálægt tvöfalt fleiri umsókna.
Í frétt mbl.is um málið 17. þessa mánaðar er haft eftir þingmanninum: „Ég vil vita hvað það kostar báknið að halda fólki frá landinu í stað þess að taka fleiri mál til efnismeðferðar.“
Helgi Hrafn hefur áður ýjað að því að opna eigi landamærin. Ábyrgðarleysið er algjört. Þetta er sú samfélagstilraun sem er í boði Pírata hljóti þeir brautargengi í næstu kosningum. Og í þeirri tilraun verður sömu krónunni ekki eytt tvisvar."
Og það er langt í frá að flóttamannamálið sé eina málið sem Píratar ætla að gera tilraunir með. Sami Helgi hefur boðað að hann ætli að taka hundraðmilljarða strax af skattfé og setja í velferðarmálin. Líklega bara til að sjá hvað gerist?
Þeir ætla að gera tilraunir á nærri öllum sviðum þjóðlísfsins. Hífa hér, slaka hér.
Hvaða kjósendur er svo skyni skroppnir að aðgæta ekki fyrst hvernig núverandi staða þjóðmála er áður en þeir fela fitlurum að fikta við allt gagnverk þjóðarinnar frá stjórnarskrá til stjórnunar fiskveiða. Er ekki ástæða til að athuga sinn gang áður en maður samþykkir að verða tilraunadýr hjá Pírötum?
Hafi Gústaf heila þökk fyrir grein sína.