leiddu saman hesta sína um almenningssamgöngur og loftslagsmál.
Ari Trausti útlistaði áætlanir um að þvinga almenningssamgöngur upp á Borgarlínu til að auka almenningssamgöngur með innleiðingu hennar svo og auknu strætókerfi sem á að fæða Borgarlínuna nýju úr 4 % sem er hlutur almenningssamgangna í helst 8-15 %.
Hann leit fram hjá því að það er búið að beita ýmsum aðferðum til að auka hlutfall almenningssamgangna á höfuðborgarsvæðinu úr 4 % í síðastliðinn áratug með nær engum árangri. Þrátt fyrir milljarða sóun á skattfé og misgerðum í ógerðum framkvæmdum til umferðarmannvirkja. Hlutfall almenningssamgangna er ennþá 4 % þrátt fyrir miklar hindranir sem yfirvöld hafa reynt að gera og tefja samgöngur almennings á ýmsan hátt.
Alveg sama hversu reynt er, fólkið hefur valið sér fjölskyldubílinn sem sinn samgöngumáta og haggast ekki. Skólafólk og ýmsir geta ekki ekið bíl af einhverjum ástæðum neyðast til að nota almenningssamgöngur til ferðalaga sem augsýnilega eru miklu erfiðari í framkvæmd en hin venjulega leið með bílnum.
Til dæmis má nefna að Rafskútur eru greinilega í mikilli sókn og sýnast ekki munu styrkja grundvöll Borgarlínu í stað þess.
Fólk vill greinilega komast á milli til dæmis A og G á sem skjótastan hátt. Alls ekki frá frá A til B til C, til E, til F, áður en komið er til G eins og krákustígar almenningssamgangna óhjákvæmilega leiða til.
Ari Trausti reyndi að réttlæta gengdarlausan fjáraustur upp á yfir 40 milljarða af opinberu fé til að þvinga fólk til að fara í almenningsfarartæki undir yfirskyni loftslagssjónarmiða, sem nauðsynlegt væri til að bjarga jörðinni frá loftslagsvá sem hann teldi raunverulega þrátt fyrir sterk röð Ernu gegn þeim kenningum. Erna Ýr fór nefnilega létt með að hrekja trúarsetningar Ara Trausta um orsakir hitnunar hitastigs jarðar vegna hækkunar 375 ppm í 400 ppm í lofthjúpnum sem vísindalega sannaðan kenningar.Með rökum fór Erna Ýr fyrir jarðsöguna sem sýnir ótvírætt að síðustu frávik í meðalhita jarðar eru í besta falli ósannaðar kenningar vegna hækkunar á magni gróðurhúsalofttegunda í andrúmsloftinu. Einfaldlega með því að magn þeirra hafi verið miklu meira fyrr á tíð í jarðsögunni sem er 4 milljarða gömul á stundum margfalt á við það sem núna þekkist án afskipta manna án þess að nein vá hafi yfir jörðina gengið. Hún benti á að jöklar voru mun minni um landnám en urðu í hámarki eftir 1900 og litlu ísöldinni lauk um 1920 og þá fór hitastig að hækka þar til þess að kuldaskeið hófst frá 1965 til eitthvað 1990, en hefur síðan farið hækkandi.
Ari Trausti víkur ekki einu orði að hugsanlegum breytingum á útgeislun sólar heldur sé breytingu á möndulhalla, landreki og breytingum á sjávarföllum sé um að kenna.Það er furðuleg niðurstaða vísindamanns að telja sólina stærðfræðilegan fasta í útreikningum á endurkasti vegna aukins magns gróðurhúsalofttegunda í andrúmsloftinu en engu öðru.Það er engu líkar að Ari Trausti viji kaldara Ísland með meira frosti og snjó en minni gróðri og grösum.
Erna Ýr fletti ofan af röksemdafátækt Ara Trausta og trúarkenningum hans um loftslagsvá með skýrum hætti og sagði kennisetningarnar vera ósannaðar tilgangur sem Ari Trausti gat ekki svarað sannfærandi hátt.
Síðan barst talið að áformum um að moka ofan í framræsluskurði sem landbúnaðurinn hefur grafið á síðustu tæpri öld. Ari Trausti neitaði algerlega að tengja framræslu votlenda saman við fæðuöryggi landsmanna og tengingu við framleiðslu landbúnaðarafurða. Einblíndi bara á gróðurhúsalofttegundir og hlýnun tengd endurheimt votlendis. Fullyrti að framræsla væri ótengd landbúðarframkvæmdum og framleiðslu heldur væri ónauðsynlega að helmingi. Taldi að skógrækt í stórum stíl gæti dregið úr kolefnislosun og metan án þess að víkja einu orði af lífsafkomu þjóðarinnar og landbúnaðarins.
Ari Trausti sýndi það með því að vísa til síns eigin ágætis sem vísindamanns umfram Ernu Ýr, að hann stendur á veikum kennilegum grunni og röklega tæpt en þeim mun meiri kenningasmíðum um ósannaða hluti hverju öðru sem hann reynir að tína til. Hann teldi sjálfsagt að verja meiru opinberu fé í í græna sjóði og kaupa á kolefniskvótum.
Erna benti á það að sífellt stærri hluta opinbers fjár væri velt á herðar þeirra tekjuminni vegna ívilnana sem þeir efnameiri fá í sinn hluta af rafbílavæðingu á kostnað hinna fátækari. Sósíalistinn hraktist ú einu vígi til annars fyrir sóknarþunga Ernu Ýrar og fór ekki miklar frægðarför í deilum við hana.
Það er skelfilegt að vita til þess hverskonar sérvitringar ríða húsum í falsvísindum frá samkomu hinn fjörtíuþúsund fífla frá París sem rýra hag alls almennings með sóun á opinberu fé á grundvelli ósannaðra trúarkenningar vinstri manna á borð við Ara Trausta Guðmundsson hjá Vinstri Grænum.