er Sósíalistaflokkurinn og þeir sem hann eiga, að sjúga til sín úr félagssjóðum. Eflingar og nú næst félags Eldriborgara? Búast má við að pólitískir lukkuriddarar muni í auknum mæli koma auga á það fé án hirðis sem liggur eftirlitslítið í félagssjóðum og reyni að nota það í pólitískum tilgangi?
Ekki er vafi á því að peningar eru eitt aðaláhugamál Gunnars Smára Egilssonar flokksformanns og drifkraftur allra hans athafna og einkaflokksins hans á ritvellinum þar sem hann er mörgum hvössum gáfum gæddur. Það virðist nokkuð ljóst ef menn virða fyrir sér hans persónulega feril og viðskiptasögu.
Í þjóðfélaginu eru um að ræða mörg félög með þúsundir félagsmanna, þvingaðra og frjálsra, sem leggja stórfé í sjóði. Það er eðlilegt að hungruð ljón renni á blóðlyktina.
Sjálfsagt verður ekki hægt að fá upplýst hversu miklum fjármunum Gunnar Smári hefur náð til sín og tengdra aðila, konu, félaga, fjölskyldu o.s.frv. Reikningar Eflingar verða sjálfsagt ekki gerðir opinberir. En þar sem að rýkur þar er eldur undir segja menn.
Völd og áhrif Sósíalistaflokksins munu ráðast af magni þeirra fjármuna sem flokknum tekst að ná til sín með fréttu eða röngu. Jimmy Hoffa starfaði eftir svipuðum grunngildum í Bandaríkjunum um völd og verðmæti og Mafían er sögð athafnasöm og áhrifamikil á mörgum svæðum þar í landi eins og i Namibíu.
En samfélagið getur ekki horft á að stjórnmálahreyfingar leggi undir sig opinbera sjóði til eigin nota og framdráttar. Sérstaklega þegar fyrir liggur að kommúnistarnir hafa nú leikið það með samstilltu áhlaupi að ná undir sig stéttarfélagi með 8 % atkvæða í stjórnarkjöri. Og önnur félög bíða sömu örlaga.
Verður það ekki stjórnmálalegt verkefni Alþingis að koma á lýðræði í stjórn opinberra verkalýðsfélaga og útiloka slíkt ofbeldi sem þar hefur viðgengist?
Hversu mikið sýgur þetta yfirtökulið til sín um þessar mundir?