uppi á Hólmsheiði meðan gamalt heiðarlegt íslenskt fólk sveltur heilu hungri.
Á Hólmsheiði er verið að vígja glæsilegasta dvalarheimili sem finnst á Íslandi. Ekkert elliheimili kemst í hálfkvisti. Þar geta bófar og reyfarar, sem flestir eru víst útlendingar stundað kynlíf með vinkonum sínum í sérstökum íbúðum og börnin geta kubbað í næsta herbergi. Kostnaðurinn er brjálaður enda hvergi til sparað að opinberum íslenskum hætti.
Hingað kom Ameríkani sem sagðist geta byggt svona fangelsi fyrir helming upphæðarinnar og rekið það líka fyrir helming þess sem við munum gera.
Þarna á að fara mannbætandi höndum um sálir gamalla útlenskra glæpamanna sem við flytjum inn í skjóli Schengen.
Enn eitt skrípasjóið í viðbót í afkáraleikhúsi hins íslenska lýðveldis, sem getur ekki hugsað um sitt eigið bágstadda fólk en klekur út stórum lagabálki í þverpólitík sem fjallar um hvernig innfluttur glæpalýður geti varið rétt sinn og fjölskyldna sinna og breitt úr sér hérlendis á okkar kostnað.
Á ég að kjósa höfundana?
Hvað skyldu þau Toni og Kata vera að starfa núna? Er líklegt að útlent stórtekjufólk fari að vinna í fiski hjá Íslendingum?
Höldum við virkilega að drullusokkadekur sé það sem þessi þjóð þarfnast mest?