var í þætti hjá Pétri Gunnlaugssyni á Sögu.
Jón snéri fyrirspurnarfrekju Péturs niður á nefinu þegar hann heimtaðu svör hjá Jóni um það að ef Landsvirkjun yrði seld þá yrði að bjóða þeim í Evrópu að kaupa. Jón sagðist ekki nenna að eyða tíma sínum í ef-spurningar þar sem það kæmi ekki til greina í hans flokki að selja Landsvirkjun.
Málflutningur Jóns var hinsvegar svo afburða skýr um allt annað sem hann ræddi í orku-og samgöngumálum að unun var að hlusta á. Jón hefur alla burði til að vera leiðtogi og mun meiri en margir aðrir sem þykjast vera til kallaðir. Kjör hans til ritara Sjálfstæðisflokksins er vonandi til marks um vaxandi skilning flokksmanna á kostum Jóns til fylgisaukningar meira en nýstelpunum hefur tekist til þessa.
Jóni hefur tekist að afla skilnings í öðrum flokkum fyrir kosti þess að flýta framkvæmdum í samgöngumálum með innheimt veggjalda.Vonandi tekst ekki afturhaldsöflunum niður við Austurvöll að eyðileggja þetta baráttumál Jóns. En þar lýsir verkleysið sér meðal annars í því að innheimta ekki veggjöld í Hvalfjarðargöngum. Né heldur að selja inn á ríkiseignina Geysi meðan allt er fullt dag hvern í Kerinu.
Hverjum skyldi Sigurður Ingi halda að hann sé að strjúka með þessu framferði í Hvalfjarðargöngum? Ekki virðist það skila sér í fylgisaukningu við 6.2% Framsóknarflokkinn þó að hann hafi sett kollega sinn yfir Vegagerðina.
Jón Gunnarsson er maður sem fólkið hlustar á þegar hann talar og vonandi munu fyrrverandi Sjálfstæðismenn heyra það sem hann segir við þá sem nýr ritari flokksins.