eru Íslendingar að verða.
Hvar eru nýframkvæmdir? Nýjar virkjanir, ný stóriðja, ný jarðgöng,nýir vegir?
Mér finnst allskyns kellingakjaftæði fyrirferðamest um misrétti, persónuvernd, fóstureyðingar helst fram yfir fæðingu, reyta óviðkomandi þjóðir til reiði og bla bla. Þjóðir sem eru í þvílíkum vandræðum vegna eiturlyfja, eins og Columbíu. Mexico,Malasíu og Filippseyjar,að þær hafa sumar skilyrðislausa dauðarefsingu fyrir hvern sem kemur nálægt slíkum viðskiptum. Hvernig á að fást við slík vandamál? Vitum við það endilega best af öllum?
Af hverju erum við að skipta sér af svona málum þegar fyrir liggur að þeir í Asíu fara ekki eftir neinu sem aðrir segja.Þeir tala um að slíta við okkur stjórnmálasambandi vegna málsins.
Borgar svona sig eitthvað betur en þegar Imba Solla eyddi ferlegum upphæðum í mútur fyrir eigin vegtyllur í Öryggisráðinu?
Til hvers á að stofna þjóðarsjóð til að flytja úr landi í Asíubankann okkar þegar allt er í mínus í innviðum landsins? Af hverju eigum við að leggja á okkur píslir í dag til að borga tjón vegna efnahagfífla framtíðarinnar og bankaræningja í staðinn fyrir að mæta kreppum eins og við höfum alltaf gert?
Er ekki nærtækar að reyna að gera eitthvað til tekjuauka innanlands? Hætta að vera kyrrstöðuþjóð en sækja frekar fram í atvinnumálum og innviðum?