Eftir að maður les um vinnubrögð Hæstaréttar hjá manni sem þekkir vinnubrögðin á þeim bæ, Jón Steinar Gunnlaugsson ,þá verður ,maður að vanda sig til að halda áfram að trúa á þetta marglofaða réttaríki Ísland.
"
„Hvernig væri að einhver þeirra málsaðila, sem mátti þola dóm Hæstaréttar þar sem slíkir dómarar sátu í dómi, kærði nú málsmeðferð Hæstaréttar til MDE?“ spyr Jón Steinar Gunnlaugsson, hæstaréttarlögmaður og fyrrverandi dómari við Hæstarétt, á vefsíðu lögmannsstofu sinnar JSG lögmenn í dag.
Tilefnið er dómur Mannréttindadómstóls Evrópu á þriðjudaginn þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að einn dómari við Landsrétt hefði ekki verið skipaður í samræmi við lög og viðbrögð margra við því. Segir Jón Steinar íslenskt réttarkerfi hafa farið á hliðina í kjölfarið vegna undarlegs dóms Mannréttindadómstólsins.
Jón Steinar rifjar upp að Hæstiréttur hafi kallað inn lögfræðinga til að dæma í næstum öllum málum á síðasta ári sem fæstir hafi verið metnir hæfir til setu í réttinum.
„Voru þeir yfirleitt valdir úr hópi vina og kunningja sitjandi hæstaréttardómara. Aðilar þessara mála máttu una því að mál þeirra væru dæmd af þessum ómetanlegu kunningjum dómaranna.“
Spyr Jón Steinar hvort þetta hafi verið í lagi og hvort ekki væri rétt að einhver sem þola mátti dóm Hæstaréttar þar sem slíkir dómarar dæmdu kærðu málsmeðferðina til Hæstaréttar og í framhaldinu til Mannréttindadómstólsins. „Þá yrði nú gaman!“
Áður var maður búinn að upplifa ýmislegt hjá Hæstaréttardómurum í fjármálabraski og brennivínssukki.
Nú er einn gamall prófasvindlari búinn að hleypa öllu dómskerfi landsins í uppnám svo það er óstarfhæft. Var það bara ekki betra þegar Þórður Kakali réð öllum málum einn á sinni tíð en þessi ósköp í formsatriðum?
Ég er orðinn svo krossbit á þetta allt að ég er búinn að glata trúnni á stjórnkerfið okkar. Löggjafarvaldið þar sem slíkir endemis einstaklingar sitja svo fordjarfaðir í eigin fíflaríi að það hálfa væri nóg.
Dómsvaldið er í upplausn og búið að ganga fram af manni með dómum sínum þegar best lét en er núna í algerri upplausn.
Framkvæmdavaldið, sem hefur varla borið sitt barr í áratug virðist bara ekkert batna og ekki geta tekið neinar ákvarðanir sem þarf að taka á þessum síðustu og verstu tímum þegar kommúnistar eru á góðri leið að bylta hagkerfinu og krónunni í glötun.
Nei, maður er ekki sérlega trúaður á bjarta framtíð á 75 ára afmæli lýðveldisins Íslands.
Og svo á maður að bera virðingu fyrir þessu liði?
HUH?