fannst mér hjá Fanneyju Birnu í dag.
Þar var smalað saman einhverju fólki sem ég kann engin deili á þar sem ég missti af innganginum. Það vantar tilfinnanlega að reglulega sé skeytt inn nöfnum viðmælendanna eins og þeir gera á Hringbraut. Maður getur ekki áttað sig á því hvaða vinstra fólk er að láta ljós sitt skína þegar það er ekki frægt að endemum.
En þarna var Klausturssteypan hrærð áfram og krafist útskúfunar þingmanna og eiginlega látið liggja að því að æskilegt væri að Miðflokkurinn í heild sinni fái pokann sinn. Yfirhafin helgislepjuhræsni skein út úr kvenkyns álitsgjöfunum en karlarnir lögðu frekar minna ákveðið til málanna. Einn benti þó á að það væri ólöglegt að hlera.
Þessi umræða er löngu komin út í Hróa. Stakt fyllerí sem engar fjárhagslegar afleiðingar hefur fyrir almenning í hlutfalli við til dæmis afleiðingar stjórnarathafna Steingríms Jóhanns sem settu tíuþúsund fjölskyldur á götuna og annan eins fjölda í mikinn fjárhagsvanda. Þessi maður hefði mér fundist að ætti frekar að vera fyrir Landsdómi heldur en á Forsetastóli Alþingis.
Steininn tók þó úr þegar Fanney Birna beindi talinu að fjölskylduharmleik Jón Baldvins og Bryndísar. Einn kvenspekingurinn lét að því liggja að Jón Baldvin hefði látið nauðungarvista dótturina á Geðdeild og þá helst ekki ólíklega af illmennsku sinni eintómri. Ég heyrði ekki betur en að undirskrift foreldris hefði verið þá nauðsynlegt formsatriði vegna þess úrskurðar geðlæknis hennar að nauðsynlegt væri að leggja manneskjuna inn vegna bráðra veikinda hennar.
Öðrum málefnum Jóns Baldvins ætla ég ekki að velta mér uppúr. Þau eru sum áratugi að baki og hann hefur gengist við þeim af fullri einlægni. En það er tilgangslaust að reyna að friðmælast við öfgafemínista og stórasannleiksfólk af þeim kalíber sem Fanney dró í þetta Silfur sitt og betra að sleppa því alveg.
Mig bara sker í hjartað að horfa upp á þá ógæfu sem þessi vænu skólasystkini mín rata í á gamals aldri.Aldrei hef ég reynt þau að öðru en elskulegheitum í gegn um allt lífið sem ég þakka fyrir. Megi þau finna frið og fyrirgefningu í sálum sínum.
Varðandi þann meinta ófyrirgefanlega kjafthátt sem Klaustursþingmennirnir, og einkum Bergþór, viðhöfðu á fylleríinu , þá eru þessi orð sem hann notaði hreint ekkert lengur bannfærð opinberlega.
Á þúsund manna samkundu sem ég var á velti kvenkyns uppistandari sér upp úr þessum rí.. orðum og í sambandi við nafngreinda einstaklinga sem hún velti fyrir sér í því sambandi og lýstu mörgu þessu tengdu.
Salurinn bara hló og klappaði.En ekki er ég í vafa að hefði Bára tekið þetta upp og spilað í útvarpið þá hefði orðið ramaskrækur um allt þjóðfélagið því þarna voru bæði Alþingismenn,sveitarstjórnarfulltrúar og þjóðþekktir einstaklingar viðstaddir sem létu sér vel líka og hertu frekar á en hitt.
Það féll á Silfrið hjá Fanneyju.