er það sem einkennir stjórn fjármála undir forystu formanns Sjálfstæðisflokksins Bjarna Benediktssonar.
Svo segir í Mogga:
"Fjármálaráðuneytið áætlar að ríkið geti sparað á bilinu tvo til fjóra milljarða króna á ári við innkaup á vegum ríkisins, með því að fara í sameiginleg útboð stofnana við kaup.
Niðurstaða fyrsta sameiginlega útboðsins á tölvum liggur nú fyrir og er veittur afsláttur um 50% miðað við listaverð seljenda og innkaupsverð er 27% lægra en besta verð sem ríkinu hefur áður boðist.
Átta stofnanir tóku þátt í útboðinu. Bjarni Benediktsson fjármálaráð- herra segir m.a. í samtali við Morgunblaðið í dag: „Við teljum að hægt sé með þessu verklagi að spara ríkissjóði tvo til fjóra milljarða á ári í innkaupum. Það er mjög ánægjulegt að fá staðfestingu á því sem okkur sýndist, að það væri hægt að ná miklu betri árangri með nýjum og bættum vinnubrögðum við opinber innkaup. Við sjáum það strax á þessum fyrstu dæmum að ávinningurinn er verulegur.“
Hvenær halda menn að þeir nái svona árangri með því að rjúka strax í kosningar þegar eggjakastararnir á Austurvelli í boði RÚV og Illhuga Jökulssonar halda því fram að kosningar strax það séu það sem þjóðina vanti mest?
Vinstri menn geta aldrei náð árangri í ráðdeild vegna það er andstætt hugmyndafræði kratismans sem gengur bara út á að eyða, aldrei að spara.
Árangurinn blasir við í Reykjavíkurborg þar sem skuldir vaxa um tæpa milljón 24/7/365.
Kratisminn þar á bæ hljóðar nefnilega svo: Aldrei ráðdeild heldur raup!