kemur vel í ljós þegar hún fundar með Pútín. Hún blaðrar um Úkraínu sem henni er auðvitað slétt sama um en þykist bera fyrir brjósti. Hún kemur sér hjá því að borga fyrir varnir Bandaríkjanna gegn Rússlandi sem Demokratar reyna að ala á ótta við að ástæðulausu. Merkel eflir iðnaðarviðskipti og gaskaup við Rússa sem mest hún má en lætur Íslendinga líða fyrir fjandskapinn með stoppi á makrílviðskipti til dæmis. Og okkar ráðamenn láta hana teyma sig eins og sauði í þessu ferli. Hvað eru þeir eiginlega að hugsa? Sjá þeir ekkert athugavert við hegðun frú Merkel?
Sjá menn ekki að okkur stafar ekki hætta af Rússum sem eru efnahagslega aðeins á pari við Ítalíu? Af hverju leggjumst við ekki á árar með Trump sem vill vingast við Rússa en á undir högg að sækja hjá Demókrötunum sem eru enn fastir í kaldastríðinu.
Af hverju reynum við ekki að vera raunsæir þegar kemur með tvöfeldni frú Merkel.