greinilega að ganga á hólm við Dag Bé og kompaní. Þeir setja fram nýtt fólk á nýjum lista sem fer fram úr því í breytingum sem ekki mörgum áhorfendum hefði dottið í hug að þeir myndu gera. En þetta lofar góðu um framhaldið. Nýir vendir sópa best í pólitík sem annarsstaðar.
Það er ástæða til að ætla að þeir Reykvíkingar sem vilja sjá breytingar á afturhaldsstefnunni í umferðar og skipulagsmálum muni velta þessum lista fyrir sér umfram aðra.
Verkefnin blasa allstaðar við í Reykjavík.
Það verður að stöðva vinstri yfirstjórnarspillinguna sem nærist á skuldasöfnun upp á milljarð á mánuði allt kjörtímabilið.
Það verður að byggja mislæg gatnamót á Bústaðavegi og á Kringlumýrarbraut.
Það verður að breikka Miklubrautina um 2-4 akreinar og kveða stokkhugmynda vitleysuna niður.
Það þarf að stórefla Reykjavíkurflugvöll svo höfuðborgin standi undir nafni.
Það þarf að leggja Sundabraut.
Það er ótalmargt annað sem þarf að gera í þágu alls höfuðborgarsvæðisins þannig að það geta virkað sem ein heild.
Til þess þarf rauðaklessan í bláa hafinu í kring um Reykjavík að breyta lit. Aðeins með meirihlutaáhrifum Sjálfstæðismanna undir forystu nýs Borgarstjóra er þetta mögulegt.
Vonandi verður einnig hægt að afstýra fjölgun sveitarstjórnamanna eins og Jón Gunnarsson leggur til. Þó ekki nema vegna þess að færri menn og samhentari hafa hingað til ekki gefist verr en þetta endalausa samráðsjarm sem einkennir þetta ráðlausa vinstra lið sem Dagur B. Eggertsson er verðugur samnefnari fyrir svipað og Hillary Clinton er hér vestra.
Framundan getur verið farsælli framtíð fyrir fjöldann eftir kosningarnar í maí. Því Sjálfstæðismenn virðast ætla að þora að stjórna og breyta því sem breyta þarf.