í Reykjavík stendur fyrir dyrum.
Það virðist lítil stemning fyrir þessu og sannast sagna óhuggulegar líkur fyrir því að afturhaldið og sósíalisminn sem þar ræður ríkjum verði fast í sessi. Einhvern veginn hafa þau nöfn sem nefnd hafa verið ekki náð að tendra upp í fólki neina Trump-stemningu, ekki vakið fólk upp í hugljómun um að breytinga sé þörf, það þurfi nýja vendi til að sópa.
Ég ætla því vegna greinar sem ég las í Morgunblaðinu áðan að stinga upp á manni sem gæti kveikt Sjálfstæðismönnum vonir um breytingar.
Vilhjálmur Bjarnason, Villi Bjarna, hefur allt til að bera sem svona leiðtogi þarf að hafa. Traustan akademiskan bakgrunn. Söguþekkingu. Rökhyggju fræðimannsins. Reglusemi. Baráttuvilja. Dugnað. Kímnigáfu. Stjórnunarreynslu. Ólíkindatól eins og Trump. Og atvinnulaus í umboði Sjálfstæðisflokksins.
Allt sem einn frambjóðanda má prýða nema að búa ekki í Reykjavík frekar en Steingrímur Jóhann og fleiri sem láta borga sér fyrir það. Má breyta því eða hvað?
Leiðtogaprófkjörið í Reykjavík er samt staðreynd.