á innbaksíðu þar sem það reynir að telja fram auglýsingagildi sitt miðað við meðalupplag.
Allar tölur um lestur Fréttablaðsins eru byggðar á hæpnum forsendum. Það er ekki tekið tillit til þess hvort fólk les blaðið eða yfirleitt handfjatlar það. Efnið í því hefur sitt að segja samanborið við Morgunblaðið.Dreifingin sömuleiðis.En því er haldið fram að mikið magn rati ekki í hendur sérstakra viðtakenda mótsett við Morgunblaðið.
Sámur fóstri til dæmis er borinn í bréfalúgur fólks af hinum ábyrga Íslandspósti.Honum er ekki fleygt í hrúgur hingað og þangað sem kannski enginn hirðir um. Hann er lesinn. Morgunblaðið er lesið því að það er ásetningskeypt verðmæti. Menn kaupa það ekki til að lesa það ekki. Bað einhver um Fréttablaðið inn til sín? Hversvegna eru svona margir rauðir miðar á póstlúgum sem segja "Engan fjölpóst takk". Menn vilja bara ekki láta troða á sig prentmáli sem þeir ætla ekki að lesa. Hirða þeir hinir sömu blöð úr hrúgunni?
Ef það væru sölurök að prenta bara nógu stórt upplag á Míkrófilmustærð og fleygja því í Sorpu án dreifingar, þá gætu menn haldið svona boðskap fram.En alvörublað eins og Sámur fóstri heldur því fram að 44.000 eintök sem nær öllum er dreift er í órauðmerktar póstlúgur, að það sé auglýsingamiðill sem lifandi fólk sjái. Auglýsingastofur sem ráða æ meira um hvar sé auglýst virðast hinsvegar trúa þessum auglýsingum Fréttablaðsins hráum án þess að skeyta um aðra þætti. Sem er merkilegt af fagfólki að greina ekki á milli skrums og skilvirkni.